Trsacki Prosijani

Trsacki Prosijani tekst

Pod ponestrun bela murva
pred njun sedi Mare mudra
Mare mudra suze broji
jer joj dragi ne da voji

Jugo gloje steni
spravlja se nevera
nigder zive duse
okolo Kvarnera

Od skura do jutra
spijaju na more
kot oci decice
care ponestrice

Ref. su oci stare
bez kolura i piture
ca se na nji napuhalo
z juga i z bure

Ne cuju se glasi dice
zamrle su posteljice
nic ne videt vise z vani
le spusceni prosijani

Pasiva leta
prohajaju dani
srce je pomolalo
sledic zatanjalo

A bilo je mrzlo
do cera i lani
kad su ga zbudili
trsacki prosijani

Ref.